آرامشی ناب و بی منت، آغوشی که گشوده شده سرشار از مهربانی پر از عطوفت.جای که خالیست ،حضوری ناب و خالص میطلبد .فرصت ... یک فرصت دوباره، قلبت را بردار و حاضر باش با تمام وجود خلسه ای شیرین ، سرشار از آرامش... احساس میکنی روی بال ملائک نشسته ای و برای عروج نیاز نیست بیشتر بال بزنی کافیست با خودت و خدایی که آن بالاست خالص باشی بی غل و غش... اینک که چشمه های آسمانی سر به زمین می سایند معطل نکن این همه خیر و برکت ماندنی نیست .تنی به آب بزن و سرشار از عطر بهشتی پا به پای فرشتگانش .فضا این روزها معطر شده از عطری که مستت می کند.گاهی مستی.
پیله ها را بایدگشود و پرواز کرد پروانه بودن چندان سخت نیست. در این لحظه های ناب در این پرواز و در این هم آغوشی و لحظه های ربنا دعایمان کن شاید ما هم بالهای به وسعت پرواز بیابیم .تن را از آبشار کرامت بشوییم و در اقیانوس رحمت بی پایانش غرق شویم.
در سحرگاهان گوش را به نوای روح نوازاَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بسپاریم و با طلوع تن را چون گندمزار به آفتابش بسپاریم تا شاید خوشه های معرفتمان طلای ناب شود و در غروبش با نجوای اللَّهُمَّ لَکَ صُمْنَا چون ستاره ای در آسمان شب درخشش از سر گیریم.