آبشار نیایش

اَللَّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ سُؤالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فاقَتُهُ، وَضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، وَکَثُرَتْ ذُنُوبُهُ، سُؤالَ مَنْ لایَجِدُ لِفاقَتِهِ مُغیثاً، وَلا لِضَعْفِهِ مُقَوِّیاً، وَلا لِذَنْبِهِ غافِراً غَیْرَکَ، یاذَاالْجَلالِ وَالْاِکْرامِ، اَسْئَلُکَ عَمَلاً تُحِبُّ بِهِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَیَقیناً تَنْفَعُ بِهِ مَنِ اسْتَیْقَنَ بِهِ حَقَّ الْیَقینِ فى نَفاذِ اَمْرِکَ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَاقْبِضْ عَلَى الصِّدْقِ نَفْسى، وَاقْطَعْ مِنَ الدُّنْیا حاجَتى، وَاجْعَلْ فیما عِنْدَکَ رَغْبَتى شَوْقاً اِلى‏ لِقآئِکَ، وَ هَبْ لى صِدْقَ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ
(فرازی از صحیفه)

آمدی تا شاید سجده هایمان رنگ خلوص بگیرد و سخنان چون آبشاری از دلمان جاری شود وعمق مناجاتهایمان به بزرگی اقیانوس ها باشد.آمدی تا با خنکای مناجاتت عطش وجودمان خاموش شود و عطر مناجاتت روح نوازمان باشد. بار گناهانمان با هر یارب یارب گفتنت سبک تر می شود شانه های خمیده از بار گناه بالهای به وسعت عشق بیابندو عبادتهای ناخالص مان با ذکر اللهم کمی خالصانه تر باشد.آمدی و سر چشمه زلال یکتا پرستی را صراط  سروپا تقصیری چون من  نمودی.

آری سجاد(ع) آمد